Mamo, kup mi!
Jak reagować na dziecięce prośby

Umiejętność odmawiania

„Kup mi to” padające z ust dziecka potrafi bardzo szybko wyprowadzić nas z równowagi. Odbieramy je często jako dziecięce zachcianki czy kaprysy. Od razu uruchamiają się w nas oceniające, niewspierające myśli „znowu to samo”, „on nigdy nie docenia tego, co już ma, zawsze chce więcej”, „nie umie się zachować”. Warto powiedzieć sobie stop, dlatego że takie przekonania nikomu nie pomagają. Dzieci nie są złośliwe, nawet jeśli prośbie o zakup towarzyszy krzyk czy płacz, jest to informacja wyłącznie o tym, że w tym momencie dziecko inaczej nie potrafi zakomunikować nam swojej potrzeby. Dlatego warto dzieciom podpowiedzieć: „płaczesz, bo to było dla ciebie bardzo ważne”, „widzę, że naprawdę ci na tym zależało”. Odmawianie dzieciom jest dla nich cenną lekcją rozumienia granic innych. Zawsze, kiedy czujemy, że nie chcemy zgodzić się na prośbę dziecka, mamy prawo powiedzieć „nie”, nawet jeśli to dla malucha trudne. Warto jednak zwrócić uwagę, by odmowie towarzyszył prawdziwy argument. Usuńmy z naszego słownika nic niewnoszące „nie, bo nie” czy lekceważące „a ja bym chciała gwiazdkę z nieba”. Warto postawić na rozmowę. Możemy odpowiedzieć, że zależy nam na kupowaniu tego, czego jest na naszej liście, tego, czego naprawdę potrzebujemy, że chcemy oszczędzać albo uważamy, że dana zabawka nie jest warta swojej ceny. Ważne, by nasze „nie” nie było odebrane przez dziecko jako coś przeciwko niemu, a właśnie jako troska o nasze własne granice. Taka odpowiedź nie sprawi oczywiście, że dziecko przyjmie odmowę z pokorą, naszą rolą jest więc przyjąć jego emocje i wesprzeć je. Nawet jeśli nie możemy dostać od życia tego, co chcemy, samo zauważenie przez kogoś, że było to dla nas ważne, okazuje się niezwykle wspierające. Słyszenie odmowy na prośby zakupowe to dla dzieci cenna lekcja odraczania swoich potrzeb i radzenia sobie z frustracją. Nabywanie tych umiejętności w relacji z rodzicami pozwala robić to w bezpiecznych, kontrolowanych warunkach. Nauka jest jednak zawsze procesem, dlatego najważniejszą wskazówką dla rodziców powinno być uzbrojenie się w ogromne pokłady cierpliwości.

Autor: Aleksandra Belta-Iwacz